![Tak rozumiano swobodę religijną w Zelowie. Zbór baptystów to tylko jeden z kilku kościołów [ZDJĘCIA] - Zdjęcie główne](https://static.ddbelchatow.pl/ddzelow/articles/image/bfa5fee9-9cbc-411c-aab6-958400b72f5a)
Jedną z charakterystycznych cech Zelowa, szczególnie w okresie połowy XIX wieku, był rozwój różnych wyznań religijnych. Każda narodowość kultywowała własną religię.
Gmina Kościoła Chrześcijan Baptystów w Polsce powstała w Zelowie już w latach 1860-1870. Utworzono ją wraz z napływem ludności pochodzenia niemieckiego. Zbór wzniesiono jednak dopiero około roku 1892.
W roku 1866 zawiązała się społeczność baptystyczna w Zelowie. W roku 1874 Karol Jersak, który przyjął chrzest w wieku dorosłym, został ordynowany na pastora pierwszego słowiańskiego zboru baptystów w Królestwie Polskim w Zelowie.
W roku 1882 odbył się chrzest 60 osób. Dokonano go w stawie młynarza Garmera należącego do zboru. Wtedy już prawie 100-osobowy zbór zdecydował o budowie własnego domu modlitwy, którego budowę ukończono w 1896 roku.
Zbór zbudowany w skromnym stylu
Zbór Chrześcijan Baptystów to budynek, który mieści się w Zelowie przy ul. Henryka Sienkiewicza. Budynek znajduje się na północ od rynku w Zelowie. Wzniesiono go w stylu klasycyzującym.Fundamenty powstały z granitowych kamieni polnych łączonych zaprawą wapienną. Ściany zbudowano z cegły ceramicznej
Budynek powstał na planie wydłużonego prostokąta. Jest parterowy, niepodpiwniczony, z użytkowym poddaszem. Nakryty dachem dwuspadowym.
W elewacji frontowej oś środkową budynku podkreśla ryzalit. Pilastry podtrzymują belkowanie tworzące rodzaj wieńczących pseudoryzality attyk ozdobionych profilowanymi gzymsami i fryzami z ząbków kostkowych.
Wnętrza nie zachowały żadnych elementów stylowych za wyjątkiem sklepienia nad izbą zboru. Z oryginalnego wyposażenia zachowało się jedynie kilka okazów stolarki drzwiowej i okiennej.
Wieś szlachecka wykupiona przez Braci Czeskich
Do początków XIX w. Zeliów, jak ówcześnie nazywał się Zelów, był wsią szlachecką. 21 grudnia 1802 wieś tę nabyli od jej właściciela Józefa Świdzińskiego, osadnicy czescy. Przybyli z miejscowości: Czermin, Tabor Wielki i Tabor Mały, położonych W okolicach Kępna, uchodząc przed prześladowaniami religijnymi.Zasadźcą osady był Aleksander de Korwin Prozelin. Pierwsi osadnicy pojawili się w Zelowie w rok później. Od tego momentu osada zaczęła się szybko rozwijać, wybudowano kościół i szkołę. Wkrótce rozwinął się tu przemysł włókienniczy. Przed 1841 r. Zelów liczył już 847 mieszkańców, wśród których liczną grupę stanowili nadal osadnicy czescy.
Komentarze (0)